Park freni, fren pedalına basılarak çalıştırılan aracın ana fren sisteminden farklı bir fren sistemidir. Park frenini uygulayarak, fren sıvısı ile çalıştırılan ana fren sisteminden farklı ayrı bir kablo sistemini çalıştırırsınız.
El freni veya acil durum freni aynı şeydir. El freni, arka fren balataları ile aracı durdurur.
{{{ad-code}}}
Balatalar bu sefer mekanik olarak çalıştırılır ve normal fren durumunda olduğu gibi hidrolik olarak çalıştırılmaz. El freninden, her plakayı ayrı ayrı mekanik olarak çalıştıran iki ayrı kabloya bölünmüş bir kablo bırakır.
Sistemin amacı, ana fren sisteminin artık çalışmaması durumunda acil frenleme imkanı sunmaktır.
Park freni, park freni olarak da bilinir. Arabayı park ettiğinizde ve aracı serbest bıraktığınızda devreye girer, çünkü arka tekerlekleri kilitler ve aracın hareket etmesini engeller.
Otomatik şanzımanlı araçlar söz konusu olduğunda, yeni modellerin çoğu el freni veya elektrik kontrollü park ile birlikte gelir. Belli bir hızın ardından hareket halindeyken kullanamayacağınız bir düğme ile donatılmış olarak gelirler. Amacı, otomobil „Park“ konumunda iken arka tekerlekleri hareketsiz kılmaktır.
Ayrıca, öne bakan hareket sensörüne sahip araçlar için (park sensörleri değil), sensör aracın önündeki her şeyi tarar ve sürücünün önleyemeyeceği bir tehlike görürse araç kendi kendine fren yapar.
Nadir durumlarda, hızdan bağımsız olarak, araç acil durum freni de dahil olmak üzere frenleri güçlü bir şekilde uygulayacaktır.
{{{ad-code}}}
Fotoğraf kaynağı: haynes.com
